ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2009 off-0ff sto epikolono

Από Δευτέρα 1 Ιουνίου έως Τρίτη 21 Ιουλίου ‘09

3Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ

15/6 - 16/6 Δευτέρα - Τρίτη 7
Τίτλος παράστασης: «(κα)μία σχέση»
Σε έναν κόσμο φτιαγμένο για δύο, δύο άνθρωποι γίνονται «ζευγάρι», «το» ζευγάρι. Δύο άνθρωποι με φανερά και ασυνείδητα θέλω, με προσωπικές αγκυλώσεις και φαντασιώσεις, γίνονται ένα ουδέτερο σχήμα. Σχηματίζουν μια πραγματικότητα μέσα από την οποία ζουν αλλά και πεθαίνουν σαν ξεχωριστά άτομα. Γιατί όταν ο άνθρωπος ψάχνει το «έτερο ήμισυ» δηλώνει εξ’ αρχής μισός. Και ποτέ δύο διαφορετικά μισά δεν δημιουργούν ένα ολόκληρο.
Αυτή την ματαιότητα της ανάγκης για ολοκλήρωση μέσα από έναν άλλο, είναι το θέμα της παράστασης «(κα)μία σχέση» της ομάδας face. Μέσα από τις λέξεις της πρόζας αλλά και ανάμεσα σε αυτές, όπως και στην πραγματική ζωή, ένα ζευγάρι, δύο άνθρωποι νομίζουν ότι σχετίζονται…
Μια παράσταση που στόχο έχει να δημιουργήσει μια σκέψη, μια υποψία πως είναι ίσως μάταιο και κάπως κωμικό να πιστεύεις ότι κάτι θα αλλάξει όταν εσύ παραμένεις ίδιος και μάλιστα «μισός»...
Η παράσταση «(κα)μία σχέση» ανεβαίνει στα πλαίσια του festival off off του θεάτρου «επι κολωνώ». Τα μέλη της ομάδας face είναι η Μαργαρίτα Τρίκκα, ο Κίμωνας Ιωαννίδης και η Χριστίνα Χριστοφή.
17/6 - 18/6 Τετάρτη - Πέμπτη 8
Τίτλος παράστασης: «Η Δημοκρατία με το μάτι του Λυγκέα»
Θεατρική Ομάδα ‘Μεταμόρφωση’
ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ κωμωδία
Το έργο της Κωνσταντίνας Γιαμπουράνη «Η Δημοκρατία με το μάτι του Λυγκέα» χαρακτηρίζεται από «χειροβομβίδες χιούμορ», ατάκα την ατάκα.
Μια ληστεία, μια απεγνωσμένη υπάλληλος, η θεία με τα «θεία» καλαμπόκια, ένας γέροντας, κεραυνοχτυπημένοι καπνιστές που δεν βγάζουν καπνό, μια κάρτα ανεργίας που διαβάζεται μαζί με τα συγχωροχάρτια ... Εξομολογήσεις, αποκαλύψεις και κωμικοτραγικά γεγονότα μπλέκονται με ρυθμούς στη σουρρεαλιστική κωμωδία της Κωνσταντίνας Γιαμπουράνη «Η Δημοκρατία με το μάτι του Λυγκέα». Όλα στο τέλος ξεμπερδεύονται και γίνονται φανερά με το μάτι του Λυγκέα, που βλέπει τα πάντα...
Με αφορμή τη ληστεία και την αναζήτηση ενός χαμένου κλειδιού, ξεδιπλώνονται τραγελαφικές καταστάσεις διανθισμένες με «φαρμακερά» λογοπαίγνια, εκρηκτικό χιούμορ και εύστοχα αποδομένες αλήθειες, μέσα σε ένα ζευγάρι τσαρούχια ενός τσαρλατάνου κόσμου.
Συγγραφέας του έργου Κωνσταντίνα Γιαμπουράνη
Σκηνοθεσία Ζωή Ελευθερίου
Σκηνικά-κοστούμια Μαρία Καραθάνου
Μουσική Δημήτρης Κελέσης
Φωτισμοί Γιάννης Σίδερης
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί:
Γιώργος Μοσκιού, Θεοδώρα Τσέπα, Μαρίνα Τσιγονάκη
Θεόδωρος Ελευθεριάδης, Μαρία Φάγκρα, Λουίζα Πορφύρη
19/6 - 20/6 Παρασκευή - Σάββατο 9
Τίτλος παράστασης: «Traffic Lights»
Ένα ζευγάρι στέκεται σε ένα φανάρι του δρόμου. Τι σημαίνει «είμαστε μαζί»; Τι σημαίνει «ανήκουμε ο ένας στον άλλον»; Που πάμε τώρα;
Σκηνοθεσία – κείμενο: Πέπη Μοσχοβάκου
Παίζουν: Μαρία Γουλά
Άντονυ Μπέρκ
Φωτισμοί: Πάνος Κουκουρουβλής
Ώρα έναρξης: 21.30
Είσοδος: 5€
Πληροφορίες: 210 5138067, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός

Ο Άνθρωπος Με Το Γαρύφαλλο

«Βραβείο καλύτερης ταινίας ΕΚΚΑ, 1980»
«3ο Βραβείο καλύτερης ταινίας Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1980»
«Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ της Μόσχας, 1981»


«Ο Μπελογιάννης ζει μες στις καρδιές μας,
ο Μπελογιάννης ζει μες τις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές...»


«…O Mπελογιάννης μάς έμαθε άλλη μια φορά
πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
M’ ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
M’ ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει...»
Γιάννης Pίτσος, «O Άνθρωπος με το γαρίφαλο», Aϊ Στράτης 31/3/1952


«Χαραυγή καταπάνω του θανάτου
βάδιζεν η καρδιά σου παλικάρι
λες κι ήταν άλλος
άγουρος που ορθρίζει ν' ανταμώσει
κρυφά την πρώτη αγάπη.»
Κώστας Βάρναλης: απ' τους «Μπελογιάννηδες»


Ο Ρώσος συγγραφέας Μαξίμ Γκόργκι έγραφε το «Τραγούδι για το γεράκι»,
για τους θαρραλέους των ταξικών αγώνων:
«Ω θαρραλέο γεράκι!/ Στη μάχη με τον εχθρό/ πλημμύρισες με αίμα.
Αλλά θα 'ρθει η ώρα/ και οι σταγόνες του ζεστού αίματός σου/
σαν σπίθες θ' ανάψουν/ στο σκοτάδι της ζωής.
Και πολλές θαρραλέες καρδιές/ θ' ανάψουν, με απερίσκεπτη
δίψα λευτεριάς, φώτα./ Ας πέθανες εσύ,
Αλλά... πιο τραγούδι των θαρραλέων/ πνευματικά δυνατών πάντοτε
Συ θα 'σαι ζωντανό/ παράδειγμα στην περήφανη
πρόσκληση της Λευτεριάς/ και του Φωτός.
Στους απερίσκεπτους θαρραλέου/ τραγουδάμε το τραγούδι!..».


Ο Ισπανός ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης, Πάμπλο Πικάσο,
σε χειρόγραφο κατέγραφε το πορτρέτο του Μπελογιάννη:
«Το φως από το λαδοφάναρο που φώτιζε το σκοτάδι μιας μαγιάτικης βραδιάς στη Μαδρίτη, τα ευγενικά πρόσωπα του τουφεκισμένου λαού που τον δολοφόνησε ο ξένος άρπαγας στον πίνακα του Γκόγια, είναι η ίδια σπορά φρίκης που σπέρνει με τις ανοιχτές φούχτες των προβολέων πάνω στα ορθάνοιχτα στήθια της Ελλάδας μια κυβέρνηση που σκορπίζει το θάνατο, το φόβο και το μίσος. Ένα πελώριο άσπρο περιστέρι περνάει κι αφήνει το οργισμένο του πένθος πάνω στη γη».